Yetişkinlerde kalp masajı ve suni solunum sayısı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Kalp masajı
Yetişkinlerde kalp masajı ve suni solunum sayısı
MeSH D016887
JSTOR heart-massage
Microsoft Academic 2777055891
eMedicine 1344081
MeSH D016887

Kalp masajı, resusitasyon, kardiyopulmoner resusitasyon, kalp-akciğer canlandırması veya kısa adıyla CPR (İng: Cardiopulmonary resuscitation), kalbi duran bir kişide kan dolaşımını ve solunum sistemini tekrar çalışır hâle getirmek amacıyla uygulanan acil yöntemler bütünüdür. Yöntemin bir ilk yardım yöntemi olması sebebiyle öncelikli amaç, hastaya yeterli sağlık hizmeti ulaşıncaya kadar kişinin dolaşım ve solunumunun devam ettirilmesidir.[1]

CPR yöntemleri uygulayan kişinin niteliklerine göre ikiye ayrılır:

  • Temel Yaşam Desteği (BLS, Basic Life Support),
  • İleri Kardiyak Yaşam Desteği (ACLS, Advanced Cardiac Life Support)

Yöntemde, kurtarıcı veya kurtarıcılar, elleriyle hastanın kalbi, ağızlarıyla da akciğeri görevini görürler. Yöntem A, B, C ve D baş harfleri ile kısaltılmış bir algoritma ile uygulanır.

Airway: HavayoluBreath: SolunumCirculation: DolaşımDefibrilation: Defibrilasyon

Yöntem[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Öncelikle "Nasılsınız?" diye sorularak kişinin bilincinin açık olup olmadığı kontrol edilir.
  • Kişi iyi değilse yardım için 112 aranır.
  • Daha sonra karotid arterinden (şah damarı) veya kasıktan (femoral arterden) nabız aranır ve en fazla 10 saniye kontrol edilir.
  • Eğer kalbin durduğuna kanaat getirilirse, 30 kere sternum alt yarısının ortasına kalp masajı yapılır ve 2 kere de ağızdan nefes üfleme uygulanır. Kompresyon dakikada 100-120 defa olacak şekilde yapılmalıdır ve her kompresyonda göğüs minimum 5 cm inmeli, 6 cm'i geçmemelidir. Bu şekilde hasta kendine gelinceye kadar veya ambulans gelene kadar devam edilir.[2]

İki kişi tarafından CPR yapılıyorsa masaj-solunum oranı yine 30/2'dir. Ayrıca kişiler ağızdan ağza solunum desteği verme konusunda zorunlu değildirler. Entübe kişilerde kompresyon 100-120/dk arasında ve ventilasyon 8-10/dk şeklinde, 2 dk'lık değişimlerle aralıksız sürdürülür. CPR sırasında göğüs kafesinin kırılması olağan bir durumdur.

CPR için hayati önem taşıyan bilgi ise pratik eğitim almamış kişilerin bu yöntemi uygulamaya kesinlikle kalkmaması gerekliliğidir. Gereksiz ve bilinçsiz uygulamalarda, durmamış kalbi durdurma, kaburgalarda kırıklar oluşturma, akciğerler veya başka organlarda zararlar oluşturma ihtimali vardır. Birçok üniversite hastanesinde halka CPR kursu verilmektedir.

CPR sırasında kaburga kemikleri kırılabilir, göğüs kafesi zarar görebilir.

CPR uygulaması terminal dönemdeki kanser, diyabet; kalp, akciğer, böbrek yetmezliği gibi kronik hastalığı olanlara ve ölümü üzerinden 30 dakikadan fazla zaman geçmiş kişilere yapılmamalıdır.

Her şeyden önce hastanın hava yolunun açılması gerekir. Bunun için baş, geriye yatırılıp çene yukarı kaldırılır (baş-çene pozisyonu). Bak-Dinle-Hisset yöntemi ile hastanın nefes alıp almadığı kontrol edilir. İlk yardımı yapan kişi yanağını hastanın ağzına ve burnuna yaklaştırarak nefesini hissetmeye çalışır, aynı zamanda da hastanın göğsü inip kalkıyor mu diye gözleriyle kontrol eder. Hasta nefes almıyorsa, ağız içi kontrol edilerek hava yolunun tıkanmasının sebebi araştırılır. Sorunun ağız içi ve boğazda olduğuna kanaat getirilirse (yabancı cisim veya dil) gözle görülünceye kadar bakılır ve alınabilecek durumdaysa çıkartılır, kesinlikle kör dalış yapılmaz (kör dalış sonucu hastanın durumu kötüleşebilir), tıkanma sebebi dil ise parmak yanağın iç duvarına temas edecek şekilde ağız içine sokulur kanca şeklinde bükülerek dil çekilir. İşlemler yapılırken zaman çok önemlidir. Temel yaşam desteğine geçiş süresi 2 dakikayı geçmemelidir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Atkins DL, Berger S, Duff JP, Gonzales JC, Hunt EA, Joyner BL, Meaney PA, Niles DE, Samson RA, Schexnayder SM (November 2015). "Part 11: Pediatric Basic Life Support and Cardiopulmonary Resuscitation Quality: 2015 American Heart Association Guidelines Update for Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care". Circulation. 132 (18 Suppl 2): S519-25. doi:10.1161/CIR.0000000000000265. PMID 26472999.
  2. ^ "Yetişkinlerde Temel Yaşam Desteği (CPR - Kalp Masajı) Uygulamaları | Resüsitasyon". 17 Aralık 2016. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Amerikan Kardiyoloji Birliği18 Mart 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. -CPR ile ilgili son güncellemeler

Kaç soluk kaç kalp masajı?

Eğer kalbin durduğuna kanaat getirilirse, 30 kere sternum alt yarısının ortasına kalp masajı yapılır ve 2 kere de ağızdan nefes üfleme uygulanır. Kompresyon dakikada 100-120 defa olacak şekilde yapılmalıdır ve her kompresyonda göğüs minimum 5 cm inmeli, 6 cm'i geçmemelidir.

Ilk yardımı yapan tek kişi ise 2 kez suni solunuma kaç kez kalp masajı yapılmalıdır?

İlk yardımcı yalnız ise ; 5 kurtarıcı solunumdan sonra 30:2 göğüs basısının 5 tur uygulamasından sonra 112 aranır.

Bebeklerde kalp masajı kaç bası?

15- Bebeğe 30 kalp masajından sonra 2 solunum yaptırılır (30;2) , 16- İlkyardımcı yalnız ise; 30;2 göğüs basısının 5 tur tekrarından sonra 112'yi kendisi arar, 17- Temel yaşam desteğine bebeğin yaşamsal refleksleri veya tıbbi yardım gelene kadar kesintisiz devam edilir.

Yetişkinlerde CPR nasıl yapılır?

Ağzınızı hastanın ağzından çekin burun deliklerini açın ve akciğerlerdeki havanın boşalmasına izin verin. Göğüs boşaldıktan sonra bir kez daha 1 saniyelik sunni solunum verin. Ve sonrasında hemen göğüs basılarına (Kalp masajı – CPR) devam edin.